Op 12 juni ging ik naar de Kropswoldebuitenpolder, vanwege de nieuwe vogelkijkhut en de Witwangstern. Dit is een gebied waar je niet met de auto kunt komen.

 

Ik parkeerde mijn auto aan het begin van het fietspad en ging verder lopen. Het pad naar de hut is zelfs rolstoelvriendelijk. Via een oprit kun je zo de hut inrijden.

 

 

De hut zag er goed uit. Veel kijkgaten een zitje en natuurlijk een stevig dak boven je hoofd.
Je zit wel ver van de vogels af. Dus een verrekijker of telescoop is geen overbodige luxe.

 

 

 

Voor het maken van foto’s met een telelens, zit je te ver van de vogels af. Na een half uur
kijken ging ik maar weer verder te voet. Zodra je de bocht omgaat komen de vele kokmeeuwennesten
in zicht. Wat een gekrijs!

 

 

[nggallery id=349]

 

Nu zag ik ook de eerste Witwangstern. Ik schatte dat hier 3 Witwangsterns aanwezig waren. Tijd om foto’s te maken. Het is een lastige klus om goed te focussen op de snelle bewegingen van de vogel. De achtergrond maakt het niet gemakkelijker, zodat je vaak de achtergrond scherp hebt.

 

Af en toe kwam er ook een Visdief langs vliegen. Toen ik dacht een aantal redelijke foto’s te hebben, ging ik verder.

 

[nggallery id=346]

 

Een Geoorde Fuut zwom geleidelijk aan de andere kant op, toen hij mij zag.  Een ‘gewone’ Fuut was wat minder schuw. Even later zag ik een Blauwe Reiger, maar ook een Grote Zilverreiger. Ik kon beide soorten op één foto vastleggen, zodat je de kenmerken goed kun vergelijken.

 

 

Ik besloot om te gaan lopen naar de hut bij de Westerbroekstermadepolder. Voor deze hut zat en moeder Wilde Eend met jongen en twee Kuifeenden. De rest zat ver weg. In een hut zat bij de helft van de kijkgaten het glas ervoor.

 

[nggallery id=347]

 

De kettingen waren kapot, zodat je deze niet kunt opklakken. Het wordt tijd dat Groninger Landschap hier een keer naar gaat kijken. Onderweg kwam ik een monteur tegen met een Quat die een windmolen ging opknappen.

Bij het Groninger Landschap wordt nog steeds aangegeven dat je bovenstaande hut kunt bereiken door het spoor over te steken, maar dat is afgesloten met hekken en met camera toezicht. Het spoor oversteken is dus niet toegestaan! Daar staat een hoge boete op, heb ik gehoord van een andere vogelaar.

 

[nggallery id=348]

 

Ik ging weer terug in de richting van de nieuwe hut. Onderweg zag ik verschillende Rietzangers, Rietgorzen, Putters en een Grasmus. Het eerste stuk over het fietspad, was weinig te zien. Wel zag ik weer een Visdief.

 

 

De Witwangsterns zaten nog steeds op dezelfde plek. Ik zag dat een van deze vogels een visje te pakken had en vloog naar een nest (neem ik aan). Prachtige vogels zijn het toch. De vliegbeweging zijn duidelijk anders dan de Visdief, die wat hoger vliegt en aan het bidden is.

 

 

Dit doet de Witwangstern dus niet. Na nog enkele foto’s gemaakt te hebben, ging ik weer via de nieuwe hut naar mijn auto. Onderweg zie je nog bordjes voor mensen met een rolstoel of scootmobiel. Hoelang de afstand nog is.

 

 

Het was een leuke ochtend. Nu ik deze afstand heb afgelegd, denk ik toch aan een vouwfiets, die ik gemakkelijk kan meenemen in de auto. Zo zie je, je bent eigenlijk nooit klaar met je spullen, als vogelaar.